برخلاف آن هایی که در یک جامعه ی خوب پدر خودشان را در می آورند، ما مجبور نیستیم شرمنده ی نکبت هر روزه مان باشیم. ما اینجا یکی را جلو چشم داریم که تقصیرها را گردنش بیندازیم، کسی که چکمه ی براق میپوشد.
برای همین است که آزادی هیچ حسی را در من بیدار نمیکند. چون در دنیای واقعی معنای آزادی این است که باید تن به تالیف بدهید، حتی اگر داستان تان مفت نیرزد.
جزء از کل، استیو تولتز
درباره این سایت